فاشیای پلانتار چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟
فاشیای کف پا یک بافت همبند متراکم و فیبری است که به طور پیچیده‌ای به پاشنه، انگشتان پا و بسیاری از عضلات و ساختارهای اطراف کف پا متصل است [25]. این بافت به گونه‌ای طراحی شده است که یک فرستنده غیرفعال نیروهای مکانیکی و همچنین پشتیبان قوس‌های طولی و عرضی داخلی باشد. علاوه بر این، اعتقاد بر این است که در حس عمقی ثانویه به وجود گیرنده‌های مکانیکی مانند اجسام پاچینی و رافینی نقش دارد [25،26].
فاسیای کف پا اغلب مورد بحث قرار می‌گیرد زیرا به مکانیسمی معروف به اثر چرخ چاه مربوط می‌شود که اولین بار بیش از 50 سال پیش توسط جان هیکس توصیف شد [16]. اساساً، اگر انگشت شست پای خود را در حالت ایستاده بلند کنید، باید قوس طولی داخلی را بالا ببرد زیرا سر متاتارس (قاعده انگشت پا) به استخوان پاشنه (پاشنه) نزدیک‌تر می‌شود [15،16]. این کار تا حدودی به صورت غیرفعال یا حداقل ناخودآگاه، در طول مرحله‌ای از راه رفتن که به عنوان فشار به جلو شناخته می‌شود، برای کمک به حرکت رو به جلو انجام می‌شود و اغلب با چرخش خارجی استخوان ران و ساق پا، سوپیناسیون پشت پا و پروناسیون جلوی پا همراه است [15،16].
این موارد ملاحظات مهمی برای درک درمان فاسیای کف پا خواهند بود، زیرا نشان داده شده است که فشار کششی روی فاسیای کف پا با کشیدگی اولین مفصل متاتارسوفالانژیال (انگشت شست پا)، بارگذاری تاندون آشیل و تحمل وزن به طور کلی افزایش می‌یابد [3،5]. حداکثر بار وارد بر فاسیای کف پا در طول راه رفتن و دویدن به سمت نیمه دوم مرحله ایستادن راه رفتن، 1.8 و 3.7 برابر وزن بدن اندازه‌گیری شده است [12].
اگرچه ترکیب آن از نظر ماهیت منحصر به فرد است، اما فاسیای پلانتار از نظر بافت‌شناسی و خواص مکانیکی شباهت‌هایی با تاندون‌ها و رباط‌ها دارد و ما در بخش آخر بررسی خواهیم کرد که چگونه این امر بر استراتژی‌های درمانی ما تأثیر می‌گذارد [26].
چه کسی به فاشئیت پلانتار مبتلا می‌شود؟
التهاب فاشیای کف پا که 10٪ از افراد را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می‌دهد، وضعیتی است که در طیف وسیعی دیده می‌شود [7]. از یک طرف، ورزشکارانی، اغلب دونده‌ها، داریم که حجم کلی تمرین بالاتری را نشان می‌دهند [9،23]. از طرف دیگر، جمعیتی مسن‌تر و کم‌تحرک‌تر با شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر داریم [23،27]. در حالی که اغلب گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه عوامل مختلف بیومکانیکی و وضعیتی افراد را مستعد ابتلا به التهاب فاشیای کف پا می‌کنند، تحقیقات در حال حاضر اکثر این ملاحظات را متناقض یا بی‌نتیجه می‌داند [27]. قوی‌ترین ارتباط بالینی برای BMI یافت شده است، و این احتمالاً برای افراد کم‌تحرک‌تر بیشتر مرتبط است [27].
پیش‌آگهی چیست؟
پیش‌آگهی التهاب فاشیای کف پا بسیار متفاوت است. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که این بیماری خود محدود شونده است، زیرا اکثر افراد مبتلا (80٪) در عرض 12 ماه به طور کامل از علائم رهایی می‌یابند [1]. با این حال، در موارد مزمن‌تر، علائم می‌توانند بیش از 15 سال طول بکشند [13]. در واقع، مطالعه‌ای توسط هانسن در سال 2018 موارد مداوم التهاب فاشیای کف پا را به مدت 5 تا 15 سال دنبال کرد و نشان داد که درصد زیادی از افراد در معرض خطر ابتلا به علائم در 1 سال (80٪)، 5 سال (50٪)، 10 سال (45.6٪) و 15 سال (44٪) هستند. خوشبختانه، شدت درد برای بیماران علامت‌دار در مقیاس رتبه‌بندی عددی درد (NPRS) برای راه رفتن و دویدن 1.8 و 2.8 (از 10) بود که احتمالاً بسیاری آن را قابل کنترل می‌دانند. علاوه بر این، 77.5٪ از این افراد گزارش دادند که حداقل یک دوره بدون علامت را در طول مطالعه تجربه کرده‌اند [13].
گروهی که در نهایت علائمشان برطرف شد (54٪)، دردی داشتند که به طور متوسط تقریباً 2 سال طول کشید. در هر دو گروه، افرادی که زن بودند یا علائمی در هر دو پا داشتند، علائم طولانی‌تری نسبت به همتایان خود نشان دادند. ویژگی‌هایی مانند BMI، سن، وضعیت سیگار کشیدن و یافته‌های تصویربرداری هیچ تاثیری بر پیش‌آگهی نداشتند [13]. بار دیگر، لازم به ذکر است که این مطالعه بیمارانی را بررسی می‌کرد که به طور متوسط تقریباً 1 سال درد را تجربه کرده بودند.
علائم پلانتار فاشیا چیست؟
علائم التهاب فاشیای کف پا نسبتاً قابل تشخیص هستند. شکایت اصلی اکثر افراد، درد شدید و موضعی است که در قسمت قدامی داخلی پاشنه (کف پا) هنگام بیدار شدن و برداشتن اولین قدم احساس می‌شود. با این حال، این درد منحصر به این سناریو نیست، زیرا ایستادن یا راه رفتن پس از هر دوره طولانی استراحت معمولاً تحریک‌کننده است [23]. به همین دلیل، درد ممکن است با افزایش فعالیت به طور موقت کاهش یابد، اما پس از یک نقطه خاص یا در پایان روز دوباره شروع به افزایش کند. فعالیت‌های تشدیدکننده معمولاً شامل ایستادن، راه رفتن و دویدن هستند و این فعالیت‌ها ممکن است تحت تأثیر کفش یا زمین قرار گیرند. قبل از شروع درد، افراد ممکن است تغییرات ناگهانی یا تدریجی در فعالیت، مانند آماده شدن برای اولین دویدن 5 کیلومتر خود را گزارش کنند [1].
باور شماره ۱: التهاب
این یک باور دیرینه بوده است که التهاب پلانتار فاسیا یک بیماری التهابی است و این با پسوند "-itis" که برای نشان دادن ماهیت فرضی آن استفاده می‌شود، منعکس می‌شود. با این حال، در سال 2003، این باورها زیر میکروسکوپ مورد آزمایش قرار گرفتند. محققان هیچ مدرکی دال بر التهاب نیافتند، اما دژنراسیون و ضخیم شدن را نشان دادند [20].
همانطور که در بخش اول اشاره کردیم، فاسیای کف پا ویژگی‌های مشترک زیادی با تاندون‌ها دارد، از جمله چندین یافته پاتولوژیک کلیدی مانند دژنراسیون و ضخیم شدن بافت [20،25،26]. بنابراین، این دو اغلب با استفاده از یک الگوی درمانی مشابه مدیریت می‌شوند، اگرچه ادبیات مربوط به تاندون‌ها بسیار گسترده‌تر است. به نظر می‌رسد ارتباط واضحی بین بار مکانیکی و علت و همچنین علائم وجود دارد و این به هدایت استراتژی‌های درمانی ما کمک خواهد کرد [2،6،11،27].
ما نمی‌توانیم نقش التهاب را به طور کامل نادیده بگیریم، اما احتمالاً در حال حاضر عامل اصلی یا تمرکز درمان نیست. به همین دلیل، پیشنهاد شده است که از فاسیوپاتی پلانتار یا به عبارت ساده‌تر، درد پاشنه پلانتار به عنوان جایگزین فاسیایت پلانتار استفاده شود [23].
باور شماره ۲: چسبندگی و بافت اسکار
شروع با ساختار و عملکرد فاسیای کف پا به ما کمک می‌کند تا درکی از امکان‌پذیری بیولوژیکی مداخلات مختلف داشته باشیم. به عنوان مثال، در همان سطر اول، فاسیای کف پا به عنوان یک بافت همبند فیبری متراکم معرفی شد. این بافت قوی است. در واقع، آنقدر قوی که یک مطالعه نشان داد که برای فشرده کردن آن فقط ۱٪ به بیش از ۱۸۰۰ کیلو وزن نیاز است [4]. برای درک بهتر این موضوع، وزن یک ماشین متوسط متوسط ۳۵۰۰ کیلو است، به این معنی که رانندگی روی فاسیای کف پا با یک چرخ، فقط حدود ۰.۵٪ آن را فشرده می‌کند! فکر کردن به این موضوع دیوانه‌کننده است، اما چرا اهمیت دارد؟
خب، بسیاری از روش‌های درمانی با هدف از بین بردن بافت اسکار یا چسبندگی‌های موجود در فاسیای کف پا انجام می‌شوند. با این حال، بر اساس تحقیقاتی که اخیراً مورد بحث قرار گرفت، بعید به نظر می‌رسد که هیچ توپ تنیس، غلتک فومی یا تکنیک درمان دستی بتواند ترکیب فاسیای ضخیم کف پا را تغییر دهد. من نمی‌گویم که این ابزارها به شما کمکی نکرده‌اند، نمی‌توانند کمکی کنند یا نخواهند کرد. نویسندگان این مطالعه، در کنار مکانیسم‌های دیگری که خارج از محدوده این وبلاگ هستند، معتقدند که این مداخلات ممکن است گیرنده‌های مکانیکی را تحریک کنند تا تغییرات تونوس را در عضلات مجاور ایجاد کنند [4]. با این حال، ما نیروی لازم برای تغییر شکل بافت را به میزان قابل توجهی نداریم.
باور شماره ۳: تصویربرداری
اگرچه پیشرفت تکنولوژیکی تکنیک‌های تصویربرداری مانند MRI و اشعه ایکس به طور قابل توجهی حوزه مراقبت‌های بهداشتی را بهبود بخشیده است، اما در برخی موارد منجر به استفاده غیرضروری از آنها نیز شده است. شنیدن اینکه علت ساده درد پاشنه پا، خار استخوانی است، برای افراد غیرمعمول نیست. با این حال، نشان داده شده است که خار پاشنه ممکن است هیچ تاثیری در ایجاد یا پیش‌آگهی فاشیلیت پلانتار نداشته باشد [13]. آنها به شدت با چاقی مرتبط هستند و به نظر می‌رسد با افزایش سن بسیار رایج هستند، زیرا در 55٪ از افراد بین 62 تا 94 سال یافت می‌شوند [28]. بنابراین، توصیه کلی این است که تصویربرداری را برای افرادی که هیچ نشانه‌ای از بهبود با مدیریت محافظه‌کارانه نشان نمی‌دهند، رزرو کنید [23].
چگونه می‌توانم درد پلانتار فاسیا را مدیریت کنم؟
در حال حاضر گزینه‌های درمانی بی‌شماری برای التهاب فاشیای کف پا وجود دارد. اگرچه این بخش ممکن است به عنوان یک بررسی کاملاً جامع عمل نکند، اما پیشنهادهای اصلی برای مدیریت غیرجراحی را مورد بحث قرار خواهد داد.
مدیریت بار
تغییرات ساده و کاربردی در برنامه روزانه شما احتمالاً فواید بیشتری نسبت به هر مداخله واحدی خواهد داشت. برای ورزشکاران، این شامل تغییر برنامه تمرینی آنها خواهد بود. تمرینات چند مفصلی، از طریق وزنه‌برداری، شنا و/یا دوچرخه‌سواری، جایگزین مهمی برای پیاده‌روی، دویدن و سایر فعالیت‌های دردناک برای حفظ سطح تناسب اندام و در عین حال به حداقل رساندن علائم در صورت لزوم خواهد بود. با این حال، این بدان معنا نیست که شما باید کاملاً از فعالیت‌های معناداری که دردناک هستند، اجتناب کنید.
دستکاری پارامترهایی مانند شدت، مدت یا تعداد دفعات، زمانی که علائم کاملاً آزاردهنده هستند، عامل کلیدی خواهد بود. اگر پیاده‌روی یا دویدن ۳ مایل به طور غیرقابل تحملی دردناک است، اما ۲ مایل اینطور نیست، ممکن است کاهش حداکثر مسافت پیموده شده مفید باشد. هیچ برنامه‌ی ثابتی وجود ندارد، بنابراین باید در صورت نیاز، آن را متناسب با نیازهای خود تنظیم کنید.
نظارت بر درد نیز یک نکته مهم خواهد بود. هیچ استاندارد طلایی برای میزان درد قابل قبول وجود ندارد، اما به طور کلی قابل درک است که بخشی از روند خواهد بود. بنابراین، یک دستورالعمل خوب برای دنبال کردن چیست؟ درد را قابل تحمل نگه دارید. چه امتیاز ۲ از ۱۰ (۱۰ بدترین درد ممکن) باشد و چه ۵ از ۱۰، کاملاً برای شما منحصر به فرد است. اگر درد هنگام فعالیت قابل تحمل باشد و بعداً در همان روز یا روز بعد بدتر نشود و همچنان در حال پیشرفت به سمت اهداف خود باشید، به احتمال زیاد در مسیر درست حرکت می‌کنید.
برای افرادی که کمتر ورزش می‌کنند یا افرادی که وزن بیشتری دارند، همین اصول صدق می‌کند. علاوه بر این، ممکن است شروع یک مسیر کاهش وزن با ایجاد تغییرات کوچک در برنامه ورزشی و رژیم غذایی مفید باشد.
تزریق کورتیکواستروئید
اگرچه نگرانی اصلی در مورد تزریق کورتیکواستروئید، خطر بالقوه پارگی فاسیای کف پا است، اما داده‌ها متناقض هستند. یک مطالعه که 174 فرد مبتلا به فاسیای کف پا را به مدت 5 تا 15 سال پیگیری کرد، نشان داد که با وجود اینکه اکثریت قریب به اتفاق شرکت‌کنندگان (93٪) تزریق کورتیکواستروئید با هدایت سونوگرافی انجام داده بودند، هیچ پارگی رخ نداد [13]. از سوی دیگر، یک مطالعه گذشته‌نگر که در سال 2014 منتشر شد، مشخص کرد که تنها عامل خطر پارگی، تزریق قبلی کورتیکواستروئید بوده است [19]. جالب است بدانید که بسیاری از افراد از وقوع پارگی بی‌اطلاع بودند. در این مورد، لندورف اظهار می‌کند که "پارگی فاسیای کف پا لزوماً یک پدیده مضر نیست، زیرا ممکن است در برخی افراد از نظر بالینی خاموش باشد" [29].
اما آیا این روش مؤثر است؟ خب، یک مطالعه اخیر نشان داد که تزریق کورتیکواستروئید همراه با تمرینات قدرتی و کششی در مقایسه با هر یک از این مداخلات به تنهایی، نتایج بهتری را بدون پیامدهای منفی ارائه می‌دهد [17]. با این حال، به طور کلی، تحقیقات از این موضع حمایت می‌کنند که تزریق کورتیکواستروئید ممکن است علائم را تا 4 تا 6 هفته با حداقل عوارض جانبی کاهش دهد [8،21،29،30].
ما تزریق کورتیکواستروئید را به عنوان اولین خط دفاعی ثانویه به دلیل خطرات احتمالی توصیه نمی‌کنیم، اما ممکن است در برخی موارد تجویز شود.
کفش
مطالب زیادی برای بررسی در این مورد وجود دارد! در واقع، به اندازه کافی هست که یک وبلاگ جداگانه داشته باشد. در حال حاضر، توصیه می‌کنیم کفش‌هایی بپوشید که راحت باشند. در حالی که برخی افراد ممکن است کفش‌های مینیمالیستی و برخی دیگر کفش‌های سفت و محکم را ترجیح دهند، بهتر است کفشی را پیدا کنید که مناسب پاها و نیازهای شما باشد. یک قانون ساده: اگر چیزی به طور مداوم علائم شما را بدتر می‌کند، چه پابرهنه راه رفتن باشد و چه پوشیدن کفش پاشنه بلند، احتمالاً جایگزینی برای آن توصیه می‌شود.
ارتز (ارتز پا)
مشابه کفش، نظرات بسیار قوی در مورد ارتزهای پا وجود دارد، به خصوص اگر پاهای شما به شکل خاصی شکل گرفته باشند. اول و مهمتر از همه، مهم است که به این نکته اشاره کنیم که ارتزهای پای سفارشی در درمان فاشیلیت پلانتار نسبت به ارتزهای آماده برتری ندارند [14،18،30،31]. در مورد اثربخشی، تنها یک مطالعه مزایای کوتاه مدت و بلند مدت ارتزهای پا را نشان داده است [24]. با این حال، اکثر تحقیقات گزارش می‌دهند که آنها احتمالاً فقط یک مزیت میان مدت (7 تا 12 هفته) را در رابطه با درد ارائه می‌دهند [30،31]. بنابراین، ارتزهای پا ممکن است به عنوان یک اصلاح موقت به جای یک راه حل طولانی مدت عمل کنند، یا حداقل نباید به عنوان یک مداخله مستقل استفاده شوند.
اگر قصد دارید یک کفی ژله‌ای یا ارتز پا تهیه کنید، انتخاب یک مدل ارزان‌تر بر اساس راحتی می‌تواند در ابتدا انتخاب مناسبی باشد.
یخ
همانطور که در بالا ذکر شد، به نظر نمی‌رسد التهاب عامل اصلی درد یا آسیب‌شناسی در افراد مبتلا به فاشئیت پلانتار باشد. یخ ممکن است برای مدیریت حاد علائم در موارد تحریک‌پذیر استفاده شود، اما نباید یک درمان مستقل باشد. اگر با یخ گذاشتن تسکین پیدا کردید، می‌تواند به عنوان بخشی از یک برنامه جامع مفید باشد. با این حال، احساس نکنید که مجبور به استفاده از آن هستید.
انتخاب ورزش برای التهاب فاسیای کف پا
بر اساس تحقیقات ارائه شده تاکنون، هدف از انتخاب ورزش دو جنبه خواهد داشت: تسکین کوتاه مدت یا اصلاح علائم و رفع طولانی مدت آنها.
کوتاه مدت
ما بحث کردیم که افراد اغلب پس از دوره‌های طولانی استراحت مانند خوابیدن یا نشستن، بدتر شدن علائم را تجربه می‌کنند؛ بنابراین، ما می‌خواهیم این علائم را از طریق استفاده از یک تمرین مناسب و مؤثر به حداقل برسانیم. دو مطالعه مختلف، اثربخشی کشش فاسیای کف پا را برای بهبود درد و عملکرد نشان داده‌اند [10،22]. کشش بسیار ساده است: پای آسیب‌دیده را روی پای مقابل قرار دهید، انگشتان پا را به سمت ساق پا بکشید و کشش فاسیای کف پا را لمس کنید (اختیاری - نشان داده نشده است). کشش را به مدت 10 ثانیه نگه دارید و 10 بار تکرار کنید.
لازم به ذکر است که کشش فاسیای کف پا احتمالاً باعث افزایش طول قابل توجه بافت نمی‌شود. هدف از این تمرین کاهش حساسیت کلی ناحیه است تا انتقال از حالت خوابیده به راه رفتن یا نشستن به ایستادن قابل تحمل‌تر شود.
بلندمدت
هر چقدر هم که اصلاح علائم مفید باشد، هدف نهایی یافتن یک راه حل دائمی‌تر است. درد ناشی از فاشیای کف پا می‌تواند سیر زمانی متغیری داشته باشد، بنابراین تأکید بر توانبخشی بر عملکرد احتمالاً منجر به نتایج بهتری خواهد شد. قبل از اینکه مستقیماً به سراغ تمرینات برویم، چند نکته کلیدی وجود دارد که باید مورد بحث قرار گیرند.
- درد - همانطور که قبلاً ذکر شد، قابل انتظار است. تا زمانی که درد در طول فعالیت برای شما قابل تحمل باشد و در حال پیشرفت به سمت اهداف عملکردی خود باشید، احتمالاً در مسیر درست قرار دارید.
- فراوانی - تمرینات باید تقریباً 3 بار در هفته یا یک روز در میان انجام شوند تا امکان بهبودی مناسب فراهم شود. این امر در مورد کشش فاسیای پلانتار صدق نمی‌کند زیرا می‌توان آن را روزانه انجام داد.
- مدت زمان - تمرینات در حالت ایده‌آل باید حداقل به مدت ۱۲ هفته انجام شوند ، حتی اگر علائم شروع به برطرف شدن کنند.
- بار - سختی تمرینات باید به مرور زمان افزایش یابد. مثال‌هایی از این مورد ارائه خواهد شد، اما در طول فرآیند باید مقاومت بیشتری اعمال شود.
- هدف - فاسیای کف پا در حین راه رفتن و دویدن دچار کشیدگی می‌شود زیرا این فعالیت‌ها شامل تحمل وزن هستند که به عضله ساق پا فشار وارد می‌کنند و باعث کشیدگی انگشت شست پا می‌شوند. برخی از تمرینات به طور خاص برای کشش هدفمند فاسیای کف پا انتخاب شده‌اند. ما می‌خواهیم به مرور زمان خاصیت ارتجاعی بافت را القا کنیم و به افزایش ظرفیت تحمل بار کمک کنیم. با توجه به زمان و پشتکار کافی، امید است که اولین قدم شما از رختخواب در مقایسه با تمرینات دشواری که مرتباً انجام می‌دهید، مانند ایستادن روی پر باشد.
اولین توصیه ورزشی، یک تمرین منحصر به فرد برای بالا بردن پاشنه پا است که توسط راثلف و همکارانش در سال ۲۰۱۴ ارائه شد [22]. همانطور که در زیر نشان داده شده است، این تمرین شامل قرار دادن انگشتان پا روی یک حوله لوله شده و انجام بالا بردن پاشنه پا روی لبه یک پله با پشتیبانی سبک از دستان شما است. این تمرین باید با پای برهنه و با هدف حداکثر کشش فاسیای کف پا انجام شود.
با شمارش ۳ ثانیه بلند شوید، ۲ ثانیه نگه دارید و با شمارش ۳ ثانیه پایین بیایید و در دامنه کامل حرکتی حرکت را انجام دهید. در طول ۱۲ هفته، به افزایش مقاومت از طریق دمبل، هالتر، دستگاه اسمیت، کوله پشتی با وزنه و غیره ادامه دهید. اگر به دلیل درد یا نقص تعادل نمی‌توانید حرکت را با یک پا انجام دهید، با دو پا شروع کنید (تصویر).
حرکتی که در بالا توضیح داده شد ممکن است به عنوان یک تمرین مستقل برای درمان فاشیای کف پا کافی نباشد، و تحقیقات اخیر اهمیت قدرت و استقامت عضله کف پا را در ارتباط با سایر آسیب شناسی‌های اندام تحتانی نشان داده است [32،33]. به همین دلایل، حرکت بعدی، حرکت سنتی بالا بردن پاشنه در حالت نشسته با کفش است که هدف آن هدف قرار دادن ترجیحی عضله کف پا است. این حرکت همچنین بر فاشیای کف پا، آشیل و بقیه مجموعه پا و مچ پا تأثیر می‌گذارد. این کار را می‌توان با استفاده از دستگاه یا با وزنه‌هایی که روی ران‌ها قرار داده شده است، در حالی که پاهایتان روی پله است، انجام داد.
مشابه تمرین بالا، با شمارش 3 ثانیه بلند شوید، 2 ثانیه نگه دارید و با شمارش 3 ثانیه پایین بیایید و در عین حال دامنه حرکتی کامل را انجام دهید.
اگرچه در این حرکت تمرکز اصلی روی ساق پا، پا و انگشتان پا است، توانبخشی باید تا حد امکان جامع باشد. هیچ عضوی از بدن به طور مستقل و در یک حباب کار نمی‌کند. حتماً بقیه عضلات پا و تنه را با استفاده از حرکات متنوع تک اندامی و دو اندامی مناسب با سطح مهارت و علائم خود تقویت کنید.
سخن پایانی در مورد درد فاشیای کف پا
علت‌شناسی درد پاشنه پا پیچیده است و مدیریت آن می‌تواند دشوار باشد. این وبلاگ به عنوان یک مرور کلی و خواننده‌پسند برای پزشکان و مراجعین در نظر گرفته شده است.
آیا به دنبال یک برنامه‌ی ساختارمند هستید که دانش و ابزارهای لازم را در اختیارتان قرار دهد تا بیش از هر زمان دیگری احساس اعتماد به نفس، توانایی و انعطاف‌پذیری داشته باشید؟
از خدمات آموزشی و مشاوره ما دیدن کنید !
تهران- دانشگاه تربیت مدرس- ساختمان خوارزمی- مرکز تندرستی و مشاوره ورزشی
تلفن تماس: 09195107807- سعید ایمانی زاده متخصص حرکات اصلاحی و تمرین درمانی
مطالب وبلاگ از تجربیات شخصی، مقالات ، کتاب ها و سایت های معتبر گرداوری شده و هدف ما در کلینیک تمرین داروست ساده است: توانمندسازی از طریق آموزش مبتنی بر شواهد.